...and she was saying...

Mikið skelfing er ég syfjuð þessa dagana. Skil þetta ekki. Og gleymin. Gleymdi t.d. að mæta í afmæli með börnin min til strákanna hennar Sigrúnar frænku. Alveg út í hött. Ætlaði að gera einhver ósköp í morgun en lagðist í sótfann í stofunni og stofnaði. Kannski er ég bara svona eftir mig eftir skemmtilegt útflutningspartý hjá Maríu á laugardagskvöldið. Og svo fann ég fulla skál með 5 hökkuðum lifrum í ísskápnum sem gleymdist að setja í lifrarpylsuna mína. Ekki skrítið þó hrærar hafi verið þykkt. En lifrarpylsan er ágætt þrátt fyrir það. Svoldið gróf en...vel æt.
Nenni ekki að skrifa. Ætla að hringja í Maríu og drífa mig svo til hennar að hjálpa henni að þrífa. Minna má það nú ekki vera...