...and she was saying...

Ég er búin að vera í Frey í allan dag. Skanna inn myndir, færa greinar og fylla upp í göt. En nú er þetta blað svona næstum því að verða búið. Vil endilega klára það sem fyrst, nenni ekki að hanga yfir því lengi í viðbót. Ég er ennþá í náttfötunum en ætla að koma mér í föt enda kannski ekki seinna vænna klukkan orðin hálf fimm.
Ætla að reyna að klára að taka til á efri hæðinni svo það sé búið. Sýnist að ég þurfi eitthvað að taka upp úr gólfum hjá Katrínu. Hún er ótrúlega ódugleg við að ganga frá í sínu herbergi. Svo er það Idolið í kvöld og þetta er fyrsta föstudagskvöldið sem ég er heima til að geta greitt atkvæði. Það er líka fínt því í kvöld verður minn uppáhaldsgaur. Lítill og sætur og krúttlegur og syngur eins og engill. Held að hann hafi verið sá sem söng í afmælinu hjá Kristínu í sumar, þó að ég sé ekki viss. Held bara áfram að halda það þar til annað kemur í ljós.
Ræddi aðeins við Maríu, fyrst á msninu en við þurfum að segja svo mikið eða réttara sagt hún að hún hringdi. Þau verða í Noregi fram yfir helgi og svo tekur alvaran við. Vona að þetta gangi allt saman vel og þau verði ánægð í Þýskalandi. Þó ekki of lengi. Vil fá þau heim sem fyrst.
Ég held að ég drífi mig núna í tiltektir sem eru eins og oft hefur komið fram endalausar á þessum bæ, slappa svo af yfir idoliu og knúsa manninn minn og fæ gott hugg frá grísunum...