...and she was saying...

Oh, hvað ég er glöð yfir því að minn maður hafi slegið öll atkvæðamet í idolinu. Hann söng náttúrlega eins og engill Wonderful tonight. Algjör dúlla og hefur ekkert fyrir því að syngja. Hann fékk mitt atkvæði og reyndar líka stelpan sem var önnur. Ég þoli ekki Celine Dion en þessi stúlka söng heldur ekkert eins og hún þó hún hafi sungið lag sem Celine hefur sungið.
Og svo er ég líka glöð með sjálfa mig að hafa klárað að þrífa uppi. Taka til inni hjá Petru og ryksuga og skúra svefnherbergið, baðið og ganginn. Frábært. Nú er bara stofan, eldhúsið, tölvuherbergið og gangurinn á morgun og þá get ég kannski farið að fara eftir þessu frábæra tiltektarplani sem ég gerði. Við sjáum til. Það hefur nú ekki gengið hingað til.
Er komin með sinaskeiðabólgu í hægri hendina eða réttara væri að segja músarúlnlið. Er búin að vera í tölvunni allt of lengi í dag og þá gerist þetta stundum. Nú er bara að finna teygjubandið og smeygja um úlnliðinn og athuga hvort þetta skánar ekki.
Þarf að drífa af þessa aðgöngumiða alla saman um helgina. Fara á morgun og kaupa pappír í Léttsveitarmiðana og reyna að hafa þá tilbúna fyrir þriðjudaginn.
Tristan er búin að reita af sér brandara í allt kvöld og hlær mest af þeim sjálfur. Allir búnir að borða allt of mikið af nammi. Það var sem sagt kósí í kvöld eins og krakkarnir kalla það. Katrín hætti við að gista hjá Sunnu vinkonu sinni svo hún missti ekki af kósíinu. Petra er með gelgjustæla og heldur að hún eigi að stjórna heiminum. I love these kids...