...and she was saying...

Skilaði af mér miðum í gær, bæði fyrir Gospel og Léttsveit. Örlygur var á sínum stað og skar fyrir mig miðana með gleði. Frábær kall hann Örlygur enda náfrændi minn þó ég hafi nú ekki vitað það áður en ég fór að vinna með honum.
Og nú tekur við að koma frá sér auglýsingum. Og það er ekki heiglum hent. Andsk...destillerinn er með eitthvað bögg og stundum get ég prentað inn í hann og stundum ekki. Hef ekki hugmynd um hvað er að og er að fríka út á þessu veseni. Get engan veginn náð auglýsingu Léttsveitarinnar inn í destillerinn og held að ég endi með að skila þessi í tiff formi til að redda mér fyrir horn. Enn og aftur andsk...
Jólalögin komin inn á vefinn og nú er bara að fara að læra þessa texta. En einhverra hluta vegna virðist ég aldrei muna eftir því að hlusta á spólurnar sem ég tek upp og heldur ekki að setja ítölsku diskinn á svo ég læri eitthvað í þessari blessuðu ítölsku. Tek eftir því að ég þarf eiginlega að læra þetta eins og páfagaukur sem er nú ekki nógu gott. Verð að reyna að ná tilfinningu fyrir þessu skrítna tungumáli.
Vakti allt of lengi frameftir í gær. Við Hrund sátum hér á kjaftasnakki og ræddum um allt milli himins og jarðar út frá bókinni hennar Lindu. Mér þykir nú ósköp vænt um þessa stóru stelpu mína og hún getur ekki án mín verið en það er ekki oft sem við spjöllum svona saman bara við tvær. Synd og skömm.
Vegna vöku minnar í gær svaf ég náttúrlega allt of lengi og næ engan veginn að gera allt það sem ég ætlaði að gera í dag. Var búin að lofa Petru að fara með henni til að kaupa buxur en verð að fresta því til morguns. Húsasmiðjumenn ekki enn komnir í það að athuga þurrkarann minn. Ég verð allavega að vita hvort hann er ónýtur eða hvort hægt er að gera við hann. Ekkert grynnkar á óhreinataushlaðanum í þvottahúsinu.
Svo dreymdi mig einhverja óheyrilega vitleysu í nótt. Fyrst var búið að ræna öllum mínum bráðnauðsynlegu heimilistækjum, þ.e. tölvunni, sjónvarpinu, vídeóinu, myndavélinni og græjunum. Asskotans vesen og ég sem hafði ekki tekið backup af auglýsingunum og sá fram á að þurfa að gera það allt upp á nýtt. Síðan var ég allt í einu stödd hjá einhverjum frábærum konum sem ég þekki ekki neitt sem voru að hanna einhverja undarlega skó og flíkur sem geta varla verið til í þessum heimi. Ég var alveg uppnumin af þessu dóti þeirra, prófaði skóna sem var enn undarlegra að vera í en horfa á þá. Og einhverjar fleiri konur voru þarna og allar voru þær með barni. Og ég fann fyrir ákveðinni öfund í garð þessara kvenna að eiga von á nýjum einstaklingi en um leið var ég fjarska glöð fyrir þeirra hönd vitandi hverslags dásemd það er að ganga með börn. Eins og ég segi þetta var nú meiri vitleysan allt saman. Á ekki von á að þetta tákni nokkurn hlut, nema einhver sé góður í að ráða drauma. Endilega látið mig þá vita.
Og nú er mér kalt á tásunum og þarf að finna mér hlýja sokka, taka upp þriðjudagskvöldið af skjá einum, sem ég gleymdi að taka upp í gær og kannski reyna að gera eitthvað annað en pirra mig á þessari tölvu minni sem er hægvirkari en allt þegar skjölin verða þung. Og bíða eftir því hvort John getur reddað þessum destiller svo ég geti sett hann aftur inn og fengið hann til að virka eins og hann á að virka. Og kannski ég skreppi í sjoppuna og kaupi nýtt líf og lesi viðtal við Bimbu eftir því sem kemur fram á bloggi Ingibjargar.
Og svo kemur í ljós að þessi litli, sæti söngvari í idolinu var ekki bara að syngja í afmælinu hennar Kristínar Einars heldur er þetta sonur hennar.!!!