...and she was saying...

Fínt rennsli í gær hjá Léttum og fyrri tónleikarnir á morgun. Eitthvað voru nú loðin viðlögin sem við syngjum með Önnu Pálínu og ég er ekki viss um að guð druslist inn í minn haus fyrir morgundaginn. Allir aðrir textar eru nokkurn veginn á hreinu.
Er byrjuð að mála eldhúsið, John málaði loftið í gærkvöldi og svo byrjaði ég á fullu að mála veggina. Nú vantar mig meiri málningu og þarf að skreppa í Byko. Stefni á að klára þetta í dag eða í síðasta lagi í fyrramálið. Það er nefnilega svo undarlegt hvað þetta tekur fljótt af þegar byrjað er á þessu. Þar á svo sannarlega við máltækið "Hálfnað verk þá hafið er". Verð svo að mála stigann niður. Það verður ekki flísalagt fyrir jól en ómögulegt að hafa bara berann steininn þó það sé betra en þetta hryllilega rauða filtteppi sem var á stiganum.
Tristan er með fullt húsið af strákum og ég skil ekki af hverju þeir geta ekki verið einn dag einhvers staðar annars staðar að leika sér og drasla út. Hér eru að meðaltali lágmark 6 börn á dag og oftast þó fleiri. Þessir drengir eru með ólíkindum. Ég skildi Ingibjörgu vel eftir drengjaafmælið hér um daginn. Klósettið var eins og útikamar um verslunarmannahelgi. Þeir geta ómögulega hitt ofan í klósettið og spræna út um allt. Þarf ekki bara að setja á þá framlengingu þar til áhaldið fer að stækka svo þeir hitti.
Allora....ég ætla í Byko í málningarkaup...