...and she was saying...

Hér ríkir vímuástand. Arne búin að mála ganginn niðri og lyktin, ó lyktin. Vona líka svo sannarlega að veðrið fari að skána. Það má náttúrlega láta sig dreyma verandi 17. júní á morgun, hæ, hó, jibbí jei. Kisurnar eru að gera mig klikkaða, ganga hér um mjálmandi, óþolandi. Petra heldur að það sé vegna þess að Doppa vilji ekki þurrmat lengur. Nú sé hún sólgin í kettlingamat. Halló, fyrr má nú tjá sig mataræðið en að sammjálma ekki.
Þarf að hringja í gluggagerðarmanninn sem ætlaði að koma í gær og mæla þetta allt út. Vona að það taki ekki fjögur ár hjá þessum að mæta á svæðið.
Fyrsta léttuganga í kvöld. Hvet mig til að mæta. Nú ætla ég að skrifa nokkra diska fyrir Ingu og vona að það gangi betur en í gær þegar ég var að skrifa hennar diska fyrir mig.
Svo þarf ég að finna út einhver námskeið til að senda krakkana á í sumar. Óhæft að láta þau hanga hér yfir engu. Vona að Katrín mín komist á sköpunarnámskeiðið. Hún er svo listræn þessi elska. Hún fær aldrei bestu myndirnar sínar sem hún gerir í skólanum því þær eru hengdar upp í skólanum. Mér finnst það ekki sniðugt því ég vil hengja þær upp hér heima. Börnin mín eru mínir uppáhaldslistamenn, öll fjögur. Og aldrei að vita nema fyrsta barnabarnið verði það líka, ætti ekki langt að sækja það.
Tjá þar til síðar...