...and she was saying...

Ég er ekki alveg að meika fólk í kringum um mig akkúrat núna. Einhver pirringur í gangi í mínum haus og það verður bara að hafa það. Dóttirin úti með litluna langt fram á nótt og ég er ekki alveg að fíla það. Stundum ætti hún nú að líta í eigin barm þegar hún er að skammast yfir því hvernig yngri systkini hennar eru, ganga aldrei frá eftir sig eða laga til í herbergjunum sínum. Hún er nú sjálf orðin 25 ára og orðin mamma sjálf og ég hef nú ekki oltið um myndarskapinn í henni í gegnum árin. Tók aldrei til sjálf og gerir ekki enn nema henni sé vinsamlega bent á að það sé kominn tími til að moka út. Ég setti henni fyrir það verkefni að taka úr og setja í uppþvottavélina. Það gerðist heila tvo daga í streit en nú er þetta bara gert svona með höppum og glöppum og yfirleitt sé ég um það eins og annað á þessu heimili. Ef ég geri það ekki er það ekki gert. Ekki coool...
Leitaði enn um allan bæ af kjólgopa á fermingarstelpuna en ekkert kom út úr því svo nú er orðið nokkuð ljóst að amman verður að setjast við sauma og reyna að skapa kjólinn sem býr í höfðinu á Rúskunni. Sá reyndar mjög fallegt efni í Virku svo það er kannski frá en ekkert finnst sniðið sem hægt er að styðjast við. Lumar einhver þarna úti á sniði á kjól sem nánast eins og hlýrabolur að ofan með pýfum að neðan og svo einhverju sveipað um miðjuna og sett inn í hring sem heldur því saman. Kannski ekki góð lýsing en svona á kjólinn samt að vera.
Fínar kóræfingar í kvöld og gaman að læra ný lög og rifja upp önnur gömul, reyndar misskemmtileg. Hef aldrei fengið mikið út úr því að syngja guantanamera en það er lítið fyrir því haft so....
Og nú ætla ég að hafa vit á því að fara að sofa fyrir fimm...sofa úr mér pirringinn og gera eitthvað af viti á morgun...