...and she was saying...

Heljarinnar helgi að baki. Fermingarjakkinn kominn í hús og eitthvað af borðskrauti. Rúskan algjörlega með það á hreinu að þetta á að vera frábær veisla og engu til sparað. Vona að mamma fari að skella sér í að sauma kjólinn. Lonni ætlar að farða dömuna og Spessi að taka af henni myndir. Svo nú er bara að bíða eftir að upp renni þessi aðaldagur ársins. Fermingarkortin komin til viðtakenda. Í dag áttum við hjónin reyndar að mæta með stúlkunni í messu og einhvern fund á eftir en eftir að hafa drukkið allt of mikið rauðvín hjá Gunnsunni og hennar spúsa var ég ekki alveg í messuformi. Svo það var bara óskírður og ófermdur pabbinn sem mætti. Og nú er farið að hafa tvær prufur fyrir ferminguna. Þetta er bara að verða eins og brúðkaup. Margar æfingar fyrir athöfnina. Ekki minnist ég þess úr mínu ungdæmi að hafa þurft að fara í gegnum margar æfingar áður en ég náði því að fermast. Mér er reyndar í ferskustu minni hversu mér fannst oblátan og vínið vont í munni. Hljóp heim að lokinni altarisgöngu sem var nú reyndar tveimur dögum eftir fermingu. Hét því þá að láta aldrei vín inn fyrir mínar varir en einu sinni smakkað þú getur ekki hætt. Segi nú bara svona.
Gríðarlega skemmtilegur og langur laugardagur með Léttum hjá læknum. Voða skemmtilegt að syngja aftur mörg af þessum lögum þó sum þeirra séu nú ekki alveg algjört uppáhald þá svona í gengum það heila bara ferlega næs allt saman.
Og svo bauð Gunnsan okkur í rauðvín og osta um kvöldið og spilaður kani út í eitt. Var með yfirhöndina allan tímann þar til Gunnsan stóð kana og hún flaug yfir mig. Hafði verði neðst fram að því. Skemmtilegt kvöld.
Og á morgun ætla ég að hitta Helgu í hádeginu og við reynum að finna einhverja góða afmælisgjöf handa Mörtu sem verður fimmtug næsta laugardag. Skrítið hvað allir eru að verða gamlir.
Svo nú er mál að linni að sinni svo ég vakni einhvern tímann fyrir hádegið...