...and she was saying...

Mikið er ég nú fegin að ég druslaði mér á æfinguna í gær. Byrjaði nú reyndar á því að fara í Bústaðakirkju og skildi eiginlega ekkert í öllum þessum lausu stæðum. Áttaði mig þó áður en ég lagði bílnum pent þar fyrir utan og ók sem druslan dróg í Langholtið. Kann náttúrleg ekki neitt, aldrei t.d. heyrt neitt um litla trommarann en fílaði mig þó alveg ágætlega og er nákvæmlega ekkert stressuð fyrir þessa tónleika og ætla bara að reyna að njóta þess að vera með öllum þessum frábæru kerlum.
Það eina sem að mér amar þessa daga er að ég fer allt of seint að sofa og það er allt æpotinu mínu nýja að kenna. Og svo vinn ég of mikið þ.e. of lengi. Og nú horfi ég að neglurnar á mér svo voru algjörlega hreint svo ljómandi fínar eftir manikjúrið í henni Ameríku fyrir viku síðan og sé að ég verð víst að gera eitthvað í málunum og annað hvort þrífa af mér þetta naglalakk eða lakka yfir það. Veit ekki hvor kosturinn er skárri. Og búin að þurrka svoldið af hér og minnka aðeins rykið og drulluna og hengja upp eitt og eitt jólajóla.
Planið er skötupartý hér þann 10. des því tengdó er á leið til US þann fjórtánda. Reyndar átti að vera hér afmæli fyrir Skjólhildi litlu sem verður ársgömul þann átjánda. Auglýsi hér með eftir fleiri helgum í desember ef einhver á slíka aflögu...