...and she was saying...

Ég held svei mér að mín sé að verða gömul. Er búin að vera að drepast í rófubeininu í nokkra daga og í dag var ég eins og farlama gamalmenni. Skötupartý hér í gærkveldi og bara hið fínasta partý og húsið "ilmar" hér eftir þá soðningu. Og bara besta skata ever. Ég er greinilega farin að kunna á þessu tökin þó ég snæði nú yfirleitt saltfisk og láti aðra um skötuna. Það líður víst fólki seint úr minni þegar ég var á fæðingardeildinni með Hrundsunni sama kvöld og skötupartýið var hér fyrir tveimur árum nákvæmlega því Rakelin á afmæli á morgun. Ég var nú nokkuð viss um að dóttirin yrði búin að fæða fyrir partýið þar sem belgurinn var sprengdur kl. 13.00 þann 17. En stuttan lét bíða eftir sér og ákvað að eiga sér sinn eigin afmælisdag þann 18. þar sem milljón manns í fjölskyldunni eru fæddir þann 17. En eitthvað skilst mér að skatan hafi verið mauksoðin og ömurleg og partýið eiginlega hálf ómögulegt. Stundum er maður greinilega ómissandi.
En sem sagt það var haldið upp á afmæli Rakelar Silju í dag og mín alveg essinu sínu. Sat stillt og góð meðan afmælissöngurinn var sunginn allavega tvisvar sinnum og blés á kertin og var algjörlega prinsessan í ríki sínu. Eftir afmælið kom ég hér heim og gleypti í mig tvær verkjatöflur út af sáru rófubeinuninu og náttlega sofnaði eftir þá inntöku. Átti eftir að kaupa jólagjafir sem eiga að fara til Danmerkur á þriðjudaginn og móðir mín orðin frekar óþolinmóð að bíða eftir. Vaknaði um átta og dreif mig í Smáralindina, lauk jólagjafainnkaupunum á mettíma og kom þeim áfangastað. Núna er ég sem sagt ekki vitund sybbin og legg bara kapal í skötuilminum og set í þvottavel þess á milli...er farin að sjá í botninn..hér er allt að verða bara svoldið jólalegt og svei mér ef ég baka kannski ekki með krökkunum á næstu dögum...er einhvern veginn þannig stemmd...