...and she was saying...

Það er nokkuð ljóst að dagurinn í dag með allri sinni sól og blíðu sé lognið á undan storminum...spáð brjáluðu roki um helgina...but hú kers...
Og það var líka algjör lognmolla í vinnunni ólíkt undanförnum föstudögum. Segiði svo að veðrið hafi ekki áhrif.
Litla sæta rauðhærða skottið mitt kemur á morgun og ætlar að sofa hjá ömmunni sinni. Hlakka bara til að fá hana. Mömmsurnar hennar ætla á tónleika á Nasa annað kvöld.
Er algjörlega að drepast í öðrum fætinum, finn til í beinunum svo ekki eru það harðsperrur, eða hassbörur eins ein sem ég vann með í þinginu hélt að svona strengir væru nefndir.
Var í því í gær að hneykslast á íslensku máli. Td. fyrirsögnin á Mogganum í gær um að feðgar hefðu lent út í Soginu og faðirinn týndur...og er að ég held í dag talinn af...fyrirsögnin var sem sagt: "Það mátti engu muna"....er ekki alveg að skilja svona fyrirsögn. Það hlýtur að hafa munað einhverju þegar annar mannanna lendir í ánni og finnst ekki.
Svo var í sjónvarpsfréttunum um þetta skútusmyglamá. ..."farið var með mennina akandi LANDLEIÐINA til Reykjavíkur...bíddu er hægt að aka einhverja aðra leið en landleiðina???
Annars bara allt í sómanum...