...and she was saying...

Það hlýtur að vera merki þess að ég blogga allt of sjaldan að tölvan mín gleymir lykilorðinu hér inn. Fór í klippingu í morgun hjá Bentu hinni færeysku þar sem Jóan er í barneignarfríi. Bara nokkuð vel klippt og sátt.
Systir góð mætt til landsins og henni fylgir alltaf slagveður. Spurning hvort það breytist eitthvað.
Hún ætlar að vera með opið hús á laugardaginn heima hjá Vigni bróður og allir sem lesa þetta blogg eru bara velkomnir...suðursalir 18. Verður með sín einstöku kerti og svo skartgripi og fleira góss frá Danaveldi. Bara upp úr tvö á laugardaginn.
Nennti ekki að mæta á raddæfingu eftir vinnu í dag...er einhvern veginn ekki að koma mér í sönggírinn þetta haustið og hef ekki hugmynd um af hverju. Kannski ætti ég að taka mér pásu fram yfir jól og sjá svo til.
Hef samviskubit yfir því að hringja ekki í vini mína og fjölskyldu, núna sérstaklega hana móður mína sem er að fara í gegnum erfitt tímabil í lífinu. Ég bara er ekki nógu dugleg við að lyfta símtólinu og hef víst aldrei verið. Þannig er það bara.
Jánsinn enn að pirra mig en það tekur trúlega enda...