...and she was saying...

Er ekki löngu kominn tími á örlítið blogg.
Eins og alþjóð veit hélt Léttsveitin til Berlínar sl. föstudag og makar fengu að koma með í annað skiptið, fengu líka að koma með okkur til Kúbu. Berlín bara beautiful og ég sem ætlaði sko ekki til Berlínar. Tónleikarnir í Admirals Palads gengu vel miðað við hvað Jóhanna og áhorfendur (áhangendur) sögðu. Svoldið eins og að syngja í Borgarleikhúsinu, maður heyrir bara í sjálfri sér og búið. En auðvitað vorum við æðislegar hvað svo sem okkur sjálfum fannst. Borðað á Sachs um kvöldið, very nice. Og svo dásamleg skoðunarferð um borgina með Óttari. Mikil saga og nálæg í tíma. Árshátíð um kvöldið, líka very nice. Og svo skottast í búðir á mánudeginum og haldið á flugvöllinn um hálf sjö. Lentum svo í 12 tíma bið þar og fórum í loftið kl. 06.00 í stað 21.30. En vil lifðum það af og sváfum alla leiðina heim. Mun framvegis hafa mikla samúð með þeim sem lenda í töf á flugvöllum heimsins.
Var með flensu allan tímann í Berlín, dópaði mig á tylanoli og panódili. Er ennþá með þessa helv...pest og verkjar í annan eggjastokkinn í hóstaköstunum, orkulaus og ömurleg og er engan veginn að ná mér. Þoli ekki flensu, fæ flensu á margra ára fresti og þá yfirleitt andsk...slæma flensu, 7, 9 13....fuck...
Annars kemur skonsan mín til mín á morgun og við ætlum eitthvað að myndast með Birnu systur sem kemur frá Köben í kvöld. Vona að ég hafi orku í það. Og Gunnsan fékk sér tattoo í dag og ég reyndi að vera henni til halds og trausts en hafði nákvæmlega ekkert úthald í það, fór heim, setti í vél og sofnaði í sófanum svefni hinna réttlátu og vaknaði löngu eftir fréttir. Og nú er um að gera að sofa meira og reyna að vera hress á morgun þegar Rakelítan kemur til ömmunnar...